Doktor Dariusz Bator urodził się w
listopadzie 1974 roku w Lublinie. Edukację muzyczną rozpoczął w Szkole Muzycznej
I i II stopnia
im. Tadeusza Szeligowskiego w rodzinnym mieście. Gry na fagocie uczył
się
pod kierunkiem Grażyny Woć-Kowalik oraz Wiesława Kapronia. Dyplom średniej
szkoły muzycznej uzyskał w 1994 roku w Państwowej Szkole Muzycznej II
stopnia
im.
Józefa Elsnera
w Warszawie w klasie fagotu prof. dra hab. Artura Kasperka. W latach
1989-1993
uczęszczał
do
II Liceum Ogólnokształcącego im. Hetmana Jana Zamoyskiego
do klasy
o
profilu matematyczno-fizycznym. Od 1994
do 1999 roku studiował grę na
fagocie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina
w Warszawie
pod
kierunkiem
prof. Bogumiła Gadawskiego. W maju 1999 roku zdobył
I Nagrodę
w
Ogólnopolskim Akademickim Konkursie dla Fagocistów w Sieradzu.
W tym samym roku otrzymał stypendium ufundowane
przez The Boston Conservatory, w którym swoje umiejętności doskonalił
pod kierunkiem Suzanne Nelsen – fagot (Boston Symphony Orchestra)
oraz
Davida
Ohaniana – kameralistyka (Canadian Brass oraz Boston
Symphony Orchestra).
W 1997 roku został przyjęty do Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie,
gdzie pracował jako fagocista i kontrafagocista przez okres sześciu lat. W latach 1997-2002 współpracował
z Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie, Filharmonią Narodową w
Warszawie,
Chopin Academy
Orchestra oraz Orkiestrą Kameralną Concertino (Warszawa),
Małą Filharmonią (Warszawa).
Brał udział w nagraniach
dla Polskiego Radia
i Telewizji.
Pracował pod batutą takich dyrygentów jak: Bassem Akiki,
Jacek Mirosław Błaszczyk,
Piotr Borkowski,
Tomasz Bugaj, Michel Camen, Henryk Czyż, Gabriel Chmura, Agnieszka Duczmal, Krzesimir
Dębski, Przemysław Fiugajski, Walter Gugerbauer, Chikara Imamura, Maurice
Jarre, Kurt Masur,
Jacek Kaspszyk, Jerzy
Katlewicz, Kazimierz Kord, Michał Klauza, Paweł Kotla, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Enio Morricone, Marcin
Nałęcz-Niesiołowski, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Paweł
Przytocki, Sebastian Perłowski, Marek
Pijarowski, Wojciech Rajski, Wojciech Rodek, Jerzy Salwarowski,
Andrzej Straszyński,
Tadeusz Strugała, Antoni Wit, Tadeusz Wojciechowski. Praca
w orkiestrach dała mu możliwość występowania z
wieloma wybitnymi solistami:
Vadim Brodski, Kaja Danczowska, Krzysztof
Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka,
Marek Drewnowski, Wanda Wiłkomirska,
Bronisława Kawalla, Jerzy Marchwiński,
Leszek Możdżer, Janusz
Olejniczak, Piotr Paleczny, Ewa Pobłocka, Regina Smendzianka, Aleksander
Bunin, Justus Frantz, Nelson Goerner,
Olli Mustonen, Ryszard
Karczykowski, Aleksandra Kurzak, José Carreras, Montserrat Caballe,
Isabelle Moretti, Tomasz Strahl, Daniel Müller-Scott, Natalia Guttman;
zespołami: Bajm, Manam, Perfect. Koncertował
we niemal wszystkich
krajach Europy grając
w największych salach i na festiwalach muzycznych,
m.in. w: Atenach, Barcelonie, Birmingham, Dublinie, Düsseldorfie,
Alte Oper we Frankfurcie, Istambule, Kijowie,
Kolonii,
Kopenhadze, Royal Festival Hall w Londynie,
Norymberdze, Sztokholmie,
Wilnie, Tonhalle w Zurichu,
Schleswig-Holstein.
Lata 2003-2005 to okres Mistrzowskich Studiów Podyplomowych w Akademii
Muzycznej
im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, które odbywał pod kierunkiem
prof. dra hab. Czesława Klonowskiego. Od 2004 do 2023 roku był zatrudniony
we
wrocławskiej Akademii Muzycznej. W latach 2017-2019 pełnił funkcję
Prodziekana Wydziału Instrumentalnego tejże Uczelni.
We wrześniu 2019 roku obronił pracę doktorską
napisaną pod kierunkiem naukowym
prof.
dra hab. Wojciecha Orawca (Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki
w
Gdańsku) pt.: "Podobieństwa i różnice w
technikach gry na fagocie
i kontrafagocie
systemu niemieckiego".
Jest założycielem ContraPianoDuet
oraz Polskiego Kwartetu
Fagotowego – zespołu,
którego działalność artystyczna
została zainaugurowana koncertem kameralnym
w Narodowym Forum Muzyki
we Wrocławiu w październiku 2020 roku.
Od 2002 roku jest solistą Orkiestry Opery
Wrocławskiej.
..................................... pobierz
.....................................